Saturday, September 09, 2006

Δηλητήριο





Κι όμως ρε γαμώτο με τραβάνε τα λάθος πράγματα .

Τώρα βέβαια το πώς καθορίζετε το λάθος είναι άλλου παπά ευαγγέλιο πάντως το γεγονός είναι αυτό .

Οι γυναίκες δηλητήριο .

Ξανθιά με κάτι μάτια εκπληκτικά και κορμί ε!! χμμ !!! δεν ήταν και μοντέλο αλλά ήταν από αυτά που σου αφήνουν κάτι έτσι μια αίσθηση ότι είναι δεκτικά στο χάδι και στον ερωτισμό .

Ψυχή όμως ανακατεμένη θάλασσα , να σε πάει και να σε φέρει εκατό φορές μέχρι να σκάσεις πάνω σε κάτι βράχια πιο κοφτερά κι από μαχαίρι Σαμουράι !

Ε!! Αυτή η γυναίκα με έκανε να σκιρτήσω , να νοιώσω ρίγος , να θέλω να εισχωρήσω βαθιά στην ψυχή αυτή την ανάκατη που λέγαμε και να ψάξω να ξετυλίξω το κουβάρι που θα μπορούσε να με φέρει σε επαφή με την καρδιά του μυαλού της .

Μερικές φορές είναι αρκετή μια ματιά , ένα άγγιγμα και δυο λόγια , να διαταράξουν την ισορροπία ετούτη την φορά όλα αυτά κόντεψαν να με στείλουν στον διάολο.

Όταν μου είπε «θα έρθω μαζί σου» ( πού? )

Τα έχασα όλα μιλάμε κόπηκαν τα πόδια μου και άρχισα να τρέμω , δεν μπορεί , δεν είναι δυνατόν να μου συνέβη κάτι τέτοιο , βρέθηκε άτομο που να θέλει εκουσίως να έρθει μαζί μου ??? Τι λέτε ρε παιδιά , τι έχω χάσει στον δρόμο ???

Τόσα χρόνια καμία δεν το τόλμησε και ήρθε να το κάνει η αντάρα???

Δεν μπορώ να περιγράψω το συναίσθημα , Όχι !!! δεν είναι αρκετά τα λόγια , ούτε τα χρώματα φτάνουν να το ζωγραφίσω , στο μόνο που θα αρκεστώ είναι ότι ήθελα έτσι όπως ήμασταν μαζί να άνοιγε μια μαύρη τρύπα ο χωροχρόνος να χαθούμε στην δίνη του , έτσι μες την δειλή αγκαλιά , αυτή την εξερευνητική ξέρετε τώρα φαντάζομε !

Που αγγίζεις να δεις αντιδράσεις , εδώ δεν υπήρξε αυτό δεν ήταν για την αντίδραση για τσίμπημα επρόκειτο αδιόρατο μεν αλλά εξαιρετικά δραστικό το δηλητήριο .

Γαμώ την ατολμία μου γαμώ …

Γιατί δεν την παίρνω τηλέφωνο γαμώτο

0 Comments:

Post a Comment

<< Home